ANO AT NASAAN ANG IMPEYERNO? Isang walang katuturang pamamaril ang naganap nang ang isang mag-aaral ay pumasok sa kanyang paaralan at pinatay ang ilan niyang mga kamag-aaral. Isang galit na lalaki na tinanggal sa kanyang trabaho, ang pumasok sa lugar ng dati niyang pinaglilingkuran at binaril ang nakakataas sa kanya. Isang ina ang itinulak ang kanyang kotse sa lawa na kasama ang dalawa niyang mga anak sa loob at sila ay nalunod. Sa dalawang kontinente libo-libo ang nakatay sa paglipol ng lahi. Daang taon nang sigalutan ng dalawa o higit pang grupo ng lahi ang siyang dahilan. Mga lalaki, babae at mga bata, at kahit mga sangol ay pinagbabaril, pinagputol-putol, binugbog at ginahasa. Ang parusang kamatayan sa mga marahas na krimeng ito, at nang walang habag na pagpatay ay tinutuligsa ng marami. Mga grupo laban sa parusang kamatayan ay malakas na tumututol, na tinatawag itong isang di-makataong "ritwal ng pagano". Kanilang itinatanong, ang mga mamamatay-tao bang ito ay wala nang katubusan? Ano ang pinaka-makataong pamamaraan ng pagsasagawa ng kaparusahan sa mga kriminal? Ang silya elektrika? Iniisip ng iba na ang pagturok ng nakamamatay na droga ay siyang pinakamabisa sapagkat walang sakit. Pinipili naman ng iba na madaling mapugto ang buhay kung bibigtihin. Ngunit sa lahat ng mga masimbuyong pagtatalong ito sa parusang kamatayan, mayroong isang mapipili na walang sinomang nagsasa-alang-alang. Walang sinomang nagmumungkahi na ang mga walang habag na mga mamamatay-tao, na malupit na tumapos ng buhay ng iba, ay magbayad ng pisikal na paghihirap sa pamamagitan ng matinding parusa hanggang sa mamatay. Walang sinoman, halimbawa ang nagmungkahi na ang mga mamamatay-taong ito ay dahan-dahang sunugin hanggang sa mamatay. Ngunit maraming tapat na mga Kristiyano ang nagpapalagay na ang ating Ama sa langit ay gagawa pa ng higit na masama kaysa rito. Ang mga masasama, sabi nila, ay dapat na papaghirapin upang makabayad sa kanilang mga kasalanan. At higit sa lahat, inilalarawan nila na ang lugar na patayan ng Dios ay isang dako ng walang katapusang pagpapahirap. Ano naman ang mangyayari sa mga masama? Papaanong aangkop ang kanilang kapalaran sa pag-ibig at katarungan ng Dios? Tingnan natin ang sagot ng Biblia. 1. ANG KATAPUSANG DALAMHATI NI JESUS Sa loob ng 6,000 taon ang Dios ay laging nakikiusap sa mga lalaki at babae: "Kung paanong buhay ako, sabi ng PANGINOONG DIOS, wala akong kasiyahan sa kamatayan ng masama, kundi ang masama ay tumalikod sa kanyang lakad at mabuhay." Ezekiel 33:11. Ang krus ay naghayag kung gaano ninanais ng Dios na iligtas ang nagkasalanang sangkatauhan. Nang si Jesus ay sumigaw sa krus, "Ama, patawarin Mo sila, sapagkat hindi nila nalalaman ang kanilang ginagawa," Kanyang binuksan ang Kanyang nagdaramdam na puso (Lucas 19:30, 34). Di nagtagal pagkatapos, isinuko ni Jesus ang Kanyang buhay at ang ilan ay naniniwala na Siya ay namatay na wasak ang puso (Juan 19: 30, 34). Ngunit
kahit sa makapangyarihang pagpapakitang ito ng banal na pag-ibig, maraming
pa ring mga tao ang hindi magbabalik kay Jesus. At habang ang kasalanan
ang naghahari sa sanlibutang ito, ipagpapatuloy pa ring paramihin nito
ang kalungkutan ng sangkatauhan. Kaya ang kasalanan ay dapat na puksain.
Papaanong pinanukala ng Dios na tapusin ang kasalanan? Sa wakas ay dapat na linisin ng Dios ang masama sa sanlibutan at wakasan ang kasalanan. Yaong mga magpapatuloy sa pagkakasala ay pupuksain sa katapusan sa pamamagitan ng apoy na inihandang pamuksa sa Diyablo, sa kanyang mga anghel, at sa kasalanan sa ating sanlibutan. Isang nakapanlulumong panahon para kay Jesus na Kanyang makita na nilalamon ng apoy ang minsa'y pinagkamatayan Niya upang iligtas. 2. SAAN AT KAILAN MASUSUNOG ANG IMPIYERNO? Kasalungat ng ilang bantog na kaisipan, ang Dios ay walang isang apoy na nasusunog ngayon sa isang lugar na tinatawag na "impiyerno" kung saan ang mga makasalanan ay magtutungo pagkamatay. Ang impiyerno ay mangyayari kapag ang lupang ito ay naging lawa ng apoy. Ang Dios ay naghihintay upang isagawa ang hatol sa mga makasalanan hanggang sa katapusang paghuhukom sa katapusan ng 1,000 taon (Apokalipsis 20:9-15). "Ang Panginoon ay marunong magligtas ng mga banal mula sa pagsubok at maglaan ng mga di-matuwid sa ilalim ng kaparusahan HANGGANG SA ARAW NG PAGHUHUKOM." 2 Pedro 2:9. Kanya ring lilinisin ang ating sanlibutan ng dumadalisay na apoy na ito. "Ang kasalukuyang langit at lupa ay iningatan para sa apoy, na inilaan para SA ARAW NG PAGHUHUKOM at sa paglipol sa masasamang tao." 2 Pedro 3:7. Ang Dios ay hindi kailan man pinanukala para sa sinomang tao na wakasan ang kanyang buhay sa mga apoy ng impiyerno. Ngunit kapag ang mga tao ay tumangging humiwalay kay Satanas at humahawak sa kanilang mga kasalanan, sa huli'y tatanggap sila ng bunga ng kanilang pagpili. "Pagkatapos
ay sasabihin niya sa mga nasa kaliwa, 'Lumayo kayo sa akin, kayong mga
sinumpa, doon kayo sa apoy na walang hanggan na INIHANDA SA DIYABLO
AT SA KANYANG MGA ANGHEL." Mateo 25:41. Ang mga damo, ang mga gumagawa ng kasamaan, ay hindi susunugin hanggang sa katapusan ng sanlibutan. Bago isagawa ang hatol, ang sansinukob ay dapat na makatiyak na ang Dios ay makatarungan sa Kanyang pakikitungo sa bawat tao. Gaya ng pagkadetalye sa Gabay 22, sa dakilang tunggalian na nagpapatuloy sa pagitan ni Cristo at ni Satanas, si Satanas ay palaging nagtatangka na patunayan sa buong sanlibutan na ang landas ng kasalanan ay siyang higit na mabuting daan; si Jesus ay patuloy na ipinakikita na ang daan ng pagsunod ay siyang susi sa isang higit na kasiyasiyang buhay. Sa katapusan ng 1,000 taon, ang pagpapakitang ito ay magtatapos sa paghatol kay Satanas, sa kanyang mga anghel at mga makasalanan. Pagkatapos na buksan ang mga aklat na naghahayag ng bahagi ng bawat tao na ginawa sa dakilang dulang ito, itatapon ng Dios si Satanas, ang kamatayan, at ang libingan, kasama ng bawat isa na ang pangalan "ay hindi nasumpungang nakasulat sa aklat ng buhay. . . sa lawa ng apoy" (Apokalipsis 20::14-15). Sangayon sa kasunod na talata, Apokalipsis 21:1, pagkatapos na linisin ng Dios ng apoy ang lupa mula sa kasalanan, Siya'y lilikha ng "isang bagong langit at isang bagong lupa." 3. GAANO KATAGAL MASUSUNOG ANG IMPIYERNO? Maraming
mga mananampalataya ang tinatanggap ang kaisipan na ang apoy sa impiyerno
ay magpapatuloy na walang hanggan, na nagbubunga ng walang hanggang
pagpapahirap. Maingat nating tingnan ang talata na nagpapakita ng pakikitungo
ng Dios sa kasalanan at sa mga makasalanan. Pansinin na ang "walang hanggang pagpuksa" ay hindi kagaya ng "walang hanggang pagpapahirap". Ito'y nangangahulugan lamang ng isang pagpuksa na tatagal na walang hanggan. Ang bunga ay walang hanggang kamatayan. Si Pedro ay nagsasalita ng isang araw ng paghuhukom at "paglipol sa mga masasamang tao" (2 Pedro 3:7). Sangayon
kay Jesus, ang "kaluluwa at katawan" ay kapwa napupuksa sa
impiyerno (Mateo 10:28). Sa Kanyang Sermon sa Bundok, sinabi ni Jesus
ang tungkol sa makipot na pintuan "na patungo sa buhay", at
ang malapad na daan na "patungo sa pagkapahamak' (Mateo 7:13,14).
Sa Juan 3:16 ipinaliliwanag ni Jesus na "ibinigay ng Dios ang Kanyang
bugtong na Anak," upang yaong mananampalataya ay hindi "mapahamak,
kundi magkaroon ng walang hanggang buhay." Pinaghahambing ni Jesus
ang dalawang kapalaran: walang hanggang buhay o pagkapahamak-hindi nasusunog
nang walang hanggan. Dapat nating buurin na ang impiyerno ay tiyak na
may katapusan; ito'y magbubunga sa kamatayan at pagpuksa ng mga makasalanan. Ang layunin ng katapusang kaparusahan sa impiyerno ay upang makalaya ang sangkatauhan sa kasalanan, hindi para ingatan ang kasalanan nang walang hanggan. Lubos na mahirap na ilarawan sa isip na ang Kristong tumangis sa kapalaran ng matigas-ang-ulong Jerusalem at siyang nagpatawad sa kanila na pumatay sa Kanya, ay makagugugol ng walang hanggan sa pagbabantay sa mga paghihirap ng mga sinumpa. Ang impiyerno ay tiyak na may kawakasan. Sa katapusan ng 1,000 taon, ang Dios ay magpapaulan ng apoy mula sa kalangitan at papawin ang Diyablo, ang kanyang mga anghel at ang mga makasalanan. "Apoy" ang "bababang mula sa langit" at tutupukin sila (Apokalipsis 20:9). Ayon
kay Jesus ang apoy ay "hindi mapapatay" (Mateo 3|12). Walang
pamatay-sunog ang makakapatay sa apoy hanggang sa magawa nito ang kanyang
gawain ng lubos na pagpuksa. 4. ANG "WALANG HANGGAN" SA KASULATAN Sa
Mateo 25:41 si Jesus ay nagsasalita ng "walang hanggang apoy na
inihanda sa Diyablo at sa kanyang mga anghel." Ang "walang
hanggan" ba rito ay tumutukoy na ang impiyerno ay magpakailanman?
Ang Judas 7 ay ipinakikilala ang Sodoma at Gomora "bilang isang
halimbawa niyaong naghihirap sa kaparusahan ng walang hanggang apoy."
Walang alinlangan na ang mga lungsod na yaon ay hindi na naglalagablab
pa. Ngunit ang apoy ay WALANG HANGGAN sa kaisipan na ito'y nagbunga
ng palagiang pagkawasak. 5. BAKIT MAGKAKAROON PA NG IMPIYERNO? Sa pasimula ang Dios ay lumikha ng isang sakdal sa sanlibutan. Ngunit ang kasalanan ay pumasok at nagdala ng sakuna, kabulukan, at kamatayan. Kapag ikaw ay bumalik sa tahanan isang gabi at masumpungan ang iyong tahanan na hinalughog at wasak, pababayaan mo bang gayon na lamang nang walang hanggan? Siempre hindi. Wawalisin mong palabas ang dumi at mga basura, lilinisin ang lugar mula sa itaas hanggang sa ibaba, at itatapon ang mga kasangkapang nasira na hindi na maaayos. Gayon din ang gagawin ng Dios. Kanyang aayusin ang mga kasiraan at mga karumihan ng kasalanan nang minsanan, na lilikha ng bagong lupa sa lugar nito. Ang layunin ng Dios sa pagkakaroon ng sanlibutang ito na dinalisay sa pamamagitan ng apoy ay ihanda ang daan para sa isang sakdal na sanlibutan para sa mga banal na titira roon. Ngunit ang Dios ay nahaharap sa isang maselang suliranin sapagkat ang kasalanan ay hindi lamang winawasak ang pisikal na sanlibutan, ito'y hinawahan din ang mga tao. Ang kasalanan ay sumira sa ating relasyon sa Kanya at sa isa't isa. Ang sangkatauhan ay patuloy na sinasalot ng pag-abuso sa mga bata, terorismo, pornograpiya, at isang libong iba pang mga kanser ng kaluluwa. Dapat na balang araw ay wasakin ng Dios ang kasalanan dahil sinisira ng kasalanan ang mga tao. Ang suliranin ng Dios ay ito: Papaanong aalisin ang nakamamatay na kamandag ng kasalanan mula sa sanlibutan na hindi naman masisira ang lahat ng tao na nahawahan nito? Ang kanyang paglutas ay kunin ang kamandag sa Kanyang sariling katawan; Kanyang pinahintulutang na Siya ay wasakin sa krus ng kanser ng kasalanan. Bilang bunga: "Kung ipahahayag natin ang ating mga kasalanan, siya ay tapat at banal na magpapatawad sa ating mga kasalanan at TAYO'Y LILINISIN SA LAHAT NG KALIKUAN." 1 Juan 1:9. Iniaalok ng Dios nang walang bayad sa sinoman ang Kanyang lunas sa suliranin ng kasalanan. Ngunit ang malungkot na katunayan ay, ang iba'y nagpipilit na mangapit sa karamdaman ng kasalanan. At hindi pipilitin ng Dios ang tao na piliin ang Kanyang paraan ng walang hanggang buhay. Yaong mga tumatanggi sa Kanyang lunas ay lalamunin sa wakas ng karamdaman. Ang tunay na dahilan para sa impiyerno ay ito: "Sapagkat nang ako'y tumawag, kayo'y hindi sumagot, nang ako'y magsalita, kayo'y hindi nakinig; kundi inyong ginawa ang masama sa aking paningin, at inyong pinili ang di ko kinaluluguran." Isaias 65:12. Nahiwalay mula kay Jesus sa pamamagitan ng kanilang sariling pagpili, masusumpungan ng masasama na ang tanging mapipili lamang ay walang hanggang kamatayan. 6. ANO ANG MAGIGING HALAGA KUNG MAWAGLIT? Bagama't ang Kasulatan ay hindi nagtuturo na ang apoy sa impiyerno ay nagbubunga ng walang hanggang pagdurusa, ito'y nagbibigay sa atin ng sulyap kung anong kakilakilabot na karanasan ang maging waglit. Ang masasama ay hindi magtatamo ng buhay na walang hanggan. Anong nakasisindak na karanasan na ang kagalakan ng walang hanggan ay nakawala sa kanilang mga kamay, na kailan ma'y hindi na nila makakamtan ang lubos na kagalakan ng sakdal, mapagmahal na pagsasamahan sa buong panahon. Nang si Jesus ay mabayubay sa krus na dala ang kasalanan ng sanlibutan na nagpahiwalay sa Kanya sa Kanyang Ama, naramdaman Niya ang pait ng walang hanggang pagkawaglit. Sa pagtingin ng masasama sa maitim na hungkag sa kanilang unahan, nakikita lamang nila ang walang hanggang pagkawasak. Sila'y mamamatay na walang pag-asa ng ikalawang pagkabuhay na mag-uli. Kasabay nito, nakikita nila kung papaano nilang itinulak si Kristo na palayo sa tuwing Siya'y lumalapit na may alok na pag-ibig. Sa wakas sila'y lumuhod at kinilala ang katarungan at pag-ibig ng Dios (Filipos 2:10,11). Hindi nakapagtataka na ang mga sumuulat ng Biblia ay mapilit na hinihimok tayo sa kahalagahan ng ating mga pagpili at pagaangkin ni Kristo.. "Nananawagan din kami sa inyo na huwag ninyong tanggapin ang biyaya ng Dios nang walang kabuluhan. Sapagkat sinasabi Niya, 'Sa panahong kanaisnais ay pinakinggan kita, at tinulungan kita sa araw ng kaligtasan.' Sinasabi ko sa iyo, NGAYON ang panahong kanais-nais, NGAYON ang araw ng kaligtasan." 2 Corinto 6:1-2. Wala
akong ibang naiisip na higit pang malubhang kapahamakan kaysa sa isa
na sinayang ang walang kapantay na sakripisyo ni Jesus at pinili pa
na siya ay mawaglit. Ang mapagpipilian lamang na nasa harap natin ay
lubos na maliwanag: walang hanggang pagkapahamak-walang katapusang pagkabukod
sa harap ng Dios, o isang walang hanggang pakikipagkaibigan kay Kristo
na tinutupad ang pinakamalalim nating pagnanais. Alin ang iyong pipiliin
para sa iyong sarili? Bakit hindi mo tuklasin ang iyong kapalaran kay
Kristo ngayon?
©
2003 The Voice of Prophecy Radio Broadcast |
|